تعریف کربن فعال
"کربن فعال" شامل خانواده ای از مواد است که اعضای آنها در درجه اول به واسطه خاصیت گیرنده و کاتالیزوری آنها مشخص می شوند. مواد اولیه مختلف و فرآیندهای تولید محصولات نهایی را با خصوصیات مختلف تولید می کنند.
کربن فعال شده می تواند از انواع مواد کربنی ساخته شده و به منظور تقویت خواص جاذب آن پردازش شود.
برخی از مواد متداول که برای ساختن کربن فعال استفاده می شود عبارتند از:
زغال سنگ قیر
استخوانها
پوسته های نارگیل
لیگنین
ذغال سنگ نارس
پوسته های پکن
باقیمانده های نفتی
خاکستر سیاه پالپ آسیاب
شکر
لجن تصفیه فاضلاب
و چوب
کیفیت محصول نهایی تحت تأثیر ماده اولیه است. در گذشته کربن های فعال شده ای که برای مصارف صنعتی استفاده می شدند معمولاً از چوب ، ذغال سنگ نارس و سایر مشتقات گیاهی تولید می شدند. امروزه ، لیگنین ، زغال سنگ طبیعی و کک به دلیل در دسترس بودن بیشترین منابع کربن فعال هستند.
واحد ساختاری اساسی کربن فعال از نظر ساختار گرافیت خالص با اختلافات جزئی تقریباً نزدیک است. ساختار کربن فعال در مقایسه با ساختار گرافیت به دلیل اکسیداسیون تصادفی لایه های گرافیت کاملاً بی نظم است.
آرایش منظم پیوندهای کربن در سطح کریستالیت ها در طی فرآیند فعال سازی مختل می شود و دارای ظرفیت های رایگان هستند که بسیار واکنش پذیر هستند.
ساختاری که توسعه می یابد تابعی از دمای کربن سازی و فعال سازی است. در طی فرآیند کربن سازی چندین هسته معطر با ساختاری شبیه به گرافیت تشکیل می شود. از طیف نگاری اشعه ایکس این ساختارها به عنوان میکرو کریستالیتهایی متشکل از حلقه های شش ضلعی ذوب شده از اتم های کربن تعبیر شده اند
وجود ناخالصی ها و روش تهیه بر شکل گیری جای خالی داخلی در میکرو کریستالی تأثیر می گذارد.
درباره این سایت